Αικατερίνη Φραγκάκη: Η βία κατά των γυναικών ως η πλέον ειδεχθής παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας είναι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που αποτελεί ένα νομικό εργαλείο που θέτει υποχρεώσεις στα κράτη για τη διαχείριση της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας.

NEWSROOM icon

NEWSROOM 10.08.2022 | 07:00

Αικατερίνη Φραγκάκη: Η βία κατά των γυναικών ως η πλέον ειδεχθής παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων dikastiko

DIKASTIKO.GR / ΑΡΘΡΑ / Αικατερινη Φραγκακη: Η βια κατα των γυναικων ως η πλεον ειδεχθής παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων https://www.dikastiko.gr/articles/katerina-fragkaki-i-via-kata-ton-gynaikon-os-i-pleon-eidechthis-paraviasi-ton-anthropinon-dikaiomaton/

Η βία κατά των γυναικών είναι η πλέον ειδεχθής και διαδεδομένη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο και αποτελεί αδιαμφισβήτητη ανάγκη η ουσιαστική και αποτελεσματική συμβολή της πολιτείας στην ενίσχυση των θυμάτων έμφυλης βίας .

Σε όλες τις έννομες τάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ισότητα των φύλων έχει θεσμοθετηθεί ως θεμελιώδες και αδιαμφισβήτητο ανθρώπινο δικαίωμα. Στο ισχύον ελληνικό Σύνταγμα η ισότητα των φύλων κατοχυρώνεται με το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Επιπλέον στο άρθρο 116 παρ. 2 του Συντάγματος αναφέρεται ότι δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για τη προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη ιδίως σε βάρος των γυναικών.

Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και ακραία μορφή διάκρισης, η οποία πηγάζει από τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και συμβάλλει στη διατήρηση και την ενίσχυσή τους. Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί θεμελιώδη αξία και στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναγνωρίζεται από τις συνθήκες [άρθρα 2 και 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), άρθρο 8 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)] και από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 23). Ο Χάρτης αναγνωρίζει επίσης το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου και απαγορεύει την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, καθώς και όλες τις μορφές δουλείας και αναγκαστικής εργασίας (άρθρα 1 έως 5 του Χάρτη). Η προστασία των γυναικών από τη βία αποτελεί επίσης υποχρέωση που προβλέπεται από τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες της οποίας η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος μαζί με τα κράτη μέλη της ΕΕ, η δε Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την παρακολούθηση της εφαρμογής της σύμβασης συνέστησε την επικύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης από την ΕΕ ως ένα πρώτο βήμα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρίες.

Το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας είναι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που αποτελεί ένα νομικό εργαλείο που θέτει υποχρεώσεις στα κράτη για τη διαχείριση της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας. Η Σύμβαση εγγυάται την ισότιμη προστασία και το δικαίωμα όλων των γυναικών (ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, εθνικότητας/εθνότητας, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, γλώσσας, πολιτισμικών χαρακτηριστικών, θρησκείας, νομικού καθεστώτος, κ.λπ.), σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας, υποστήριξης και αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης (υπηρεσίες υγείας, στέγαση, κοινωνική και δικαστική βοήθεια, εκπαίδευση, απασχόληση, συμβουλευτική υποστήριξη και νομική βοήθεια).

Στην πράξη όμως οι αγώνες των γυναικών δεν έχουν πλήρως δικαιωθεί και τα θύματα έμφυλης βίας ολοένα και αυξάνονται. Οι επαγγελματικές διακρίσεις αλλά και οι περιπτώσεις σεξουαλικών παρενοχλήσεων που γίνονται στο χώρο εργασίας τους, αλλά και η κακοποίηση των γυναικών στο οικογενειακό και εργασιακό τους περιβάλλον μας υπενθυμίζουν ότι η γυναίκα βρίσκεται σε δυσμενή θέση και πολλές φορές νιώθει πλήρως απροστάτευτη. Τα θύματα πολύ σπάνια καταγγέλλουν τον δράστη και παραμένουν στην σιωπή τους γιατί νιώθουν απροστάτευτα,με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε, σήμερα σε τόσες πολλές περιπτώσεις κακοποιήσεων γυναικών αλλά και γυναικοκτονιών.

Αικατερίνη Φραγκάκη, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω https://www.dikastiko.gr/articles/katerina-fragkaki-i-via-kata-ton-gynaikon-os-i-pleon-eidechthis-paraviasi-ton-anthropinon-dikaiomaton/

Επίσης διαβάστε: https://www.fragkaki.gr/cat/media/poiniko-dikaio/

Κατερίνα Φραγκάκη στο dikastiko: «Χρυσό» καταδικών του ΕΔΔΑ προς την Ελλάδα για τις συνθήκες κράτησης

Η  Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών που της έχουν επιβληθεί πολλές καταδικαστικές αποφάσεις για παραβίαση του άρθρου 3 της Σύμβασης.

Γράφει
η δικηγόρος
Κατερίνα
Φραγκάκη*

Στις υποθέσεις αυτές γίνεται λόγος για τον υπερπληθυσμό των κρατουμένων στις φυλακές, τις ιδιαιτέρως δυσμενείς συνθήκες υγιεινής , την αφόρητη οσμή από απορρίμματα που ρίχνονταν στον προαύλιο χώρο, έξω από τα παράθυρα των κελιών των κρατουμένων, την έλλειψη φαρμακευτικών σκευασμάτων, αλλά και την κακή ιατρική αντιμετώπιση των ιατρικών περιστατικών .

Δυστυχώς από τις  δυσμενείς συνθήκες των φυλακών δεν ξεφεύγουν ούτε οι ασθενείς, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείρισή τους λόγω μη παροχής επαρκούς ιατρικής περίθαλψης. Ενδεικτική είναι η απόφαση «Τσόκας κ.ά. κατά Ελλάδας» η οποία αφορά  σε κρατούμενο, ο οποίος διαγνώστηκε με καρκίνο και έλαβε την πρώτη θεραπευτική αγωγή μετά τη μετάσταση της ασθένειάς του, με αποτέλεσμα να αποβιώσει εντός του σωφρονιστικού καταστήματος. 

Μια άλλη  χαρακτηριστική υπόθεση η οποία ακόμα δεν έχει φτάσει στο ΕΔΔΑ αλλά εκκρεμεί ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά αποτελεί η  υπόθεση του Κρίστιαν Ντάντε. Ο Ντάντε καταδικάστηκε με προσωρινή κράτηση και φυλάκιση και παρέμεινε στις Φυλακές Κορυδαλλού για συνολικά 692 ημέρες. Η υγεία του κλονίστηκε λόγω  των συνθηκών φυλάκισης του, όσο και εξαιτίας του άγχους από την άδικη φυλάκιση του. Ακολούθως, η ολιγωρία των σωφρονιστικών οργάνων να φροντίσουν για την άμεση διακομιδή του σε νοσοκομείο, παρά τις συνεχείς παρακλήσεις του και εν συνεχεία λόγω της παράνομης μεταχείρισης του ως λαθρομετανάστης κρατούμενος και της πλήρους αδιαφορίας και των λανθασμένων χειρισμών των ιατρών του νοσοκομείου να προβούν σε άμεση αντιμετώπιση και θεραπεία της πάθησης του οδήγησε στον θάνατο του.  

Μάλιστα όντας κρατούμενος στο συγκεκριμένο σωφρονιστικό κατάστημα και ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΑΘΩΩΘΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ με την τελεσίδικη απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, οδηγήθηκε ως λαθρομετανάστης και κρατούμενος στο Γενικό Νοσοκομείο «Τζάνειο» και από ιατρικό σφάλμα και κατά παράβαση του Ιατρικού Κώδικα σε συνδυασμό με την πλήρη αδιαφορία των ιατρών και τα συνεχή ιατρικά λάθη απεβίωσε.

 Όμοιες  υποθέσεις σαν του κ. Ντάντε υπάρχουν ,παρόλο που δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστές. Είναι απαράδεκτο, σε μια ανεπτυγμένη χώρα όπως η Ελλάδα το σωφρονιστικό σύστημα να λειτούργει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην καλύπτει τα δικαιώματα υγείας και προστασίας των κρατούμενων. Δυστυχώς είναι απαραίτητο εν έτει 2019 να επισημάνουμε ότι η φυλακή είναι ένα μέσω αναμόρφωσης και όχι τιμώρησης.

*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

για το άρθρο πατήστε εδώ

Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

H παιδική σεξουαλική κακοποίηση είναι μια μορφή παιδικής κακοποίησης κατά την οποία ένας ενήλικας ή μεγαλύτερος έφηβος χρησιμοποιεί ένα παιδί για σεξουαλική διέγερση. Μορφές παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης περιλαμβάνουν την παράκληση, τον εκφοβισμό ή την πίεση προς ένα παιδί να συμμετάσχει σε σεξουαλικές δραστηριότητες, είτε μέσω της φυσικής επαφής ή ακόμα και εξ αποστάσεως όταν συντελείται μέσω του διαδικτύου.

Γράφει
η Κατερίνα
Φραγκάκη*

Η άσεμνη έκθεση των γεννητικών οργάνων προς ένα παιδί με σκοπό να ικανοποιήσει κάποιος τις δικές του σεξουαλικές επιθυμίες, αλλά και η παιδική πορνογραφία αποτελούν μορφές σεξουαλικής κακοποίησης του ανηλίκου.

Έχει αποδειχθεί ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων που κακοποιούν σεξουαλικά ένα παιδί προέρχεται από το συγγενικό και το φιλικό περιβάλλον, αλλά πλέον έχει αυξηθεί και ο αριθμός περιπτώσεων σεξουαλικής κακοποίησης, η οποία συντελείται μέσω του διαδικτύου εξαιτίας της μεγάλης και ανεξέλεγκτης ενασχόλησης των παιδιών με το διαδίκτυο.
Ενδεικτικά σημάδια τέτοιων περιστατικών αποτελούν οι απότομες αλλαγές στην συμπεριφορά και τον χαρακτήρα του παιδιού, η αλλαγή στην άποψη του για κάποια άτομα, η διάθεση απομόνωσης και έκφραση αυτοκαταστροφικών διαθέσεων, η κατάθλιψη, η παλινδρομική συμπεριφορά, η χρήση ουσιών, η παραβατική συμπεριφορά και η προκλητική συμπεριφορά του ανηλίκου.

Και παρότι μεγάλος αριθμός τέτοιων κρουσμάτων καταγγέλλεται στις αρχές πολλοί κοινωνοί του προβλήματος αυτού, όπως οι φίλοι, γείτονες, εκπαιδευτικοί και υγειονομικοί εξαιτίας του φόβου να μην μπλέξουν ή να μη χαλάσουν τις ισορροπίες τους με το κοντινό κοινωνικό περιβάλλον αποσιωπούν τα εγκλήματα αυτά.

Είναι πολλοί οι παράγοντες που δε δημιουργούν επιθυμία για κοινοποίηση ή καταγγελία και αυτοί οι παράγοντες πρέπει να εξαλειφθούν. Αρχικά η δαιδαλώδης ελληνική γραφειοκρατία, η άγνοια των διαδικασιών και η έλλειψη δικτύου υποστήριξης αποτρέπουν κάθε κοινωνό του προβλήματος αυτού να σταματήσει την σεξουαλική κακοποίηση του ανηλίκου. Επίσης η έλλειψη ενημέρωσης των γονέων ότι η σεξουαλική κακοποίηση υπάρχει και στο διαδίκτυο και με ποιο τρόπο πρέπει να το αντιμετωπιστεί δυσχεραίνουν τη σχετική διαδικασία.

Η ευαισθητοποίηση σε θέματα ανηλίκων μας αφορά όλους. Δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε σε περιστατικά που έχουν σχέση με την εξέλιξη της προσωπικότητας των παιδιών διότι γινόμαστε συνεργοί του εγκλήματος.

Η καταγγελία των εγκλημάτων αυτών στην εισαγγελία Ανηλίκων αλλά και στη διεύθυνση ηλεκτρονικού εγκλήματος για τα εγκλήματα που τελούνται στο διαδίκτυο αποτελεί χρέος όλων όσων έλαβαν γνώση αυτών. Και δεν πρέπει να υπάρχει φόβος διότι το βέβαιο είναι ότι οι αρχές θα συμβουλεύσουν τους καταγγέλλοντες και θα δείξουν ενδιαφέρον για την αποτροπή των περιστατικών αυτών, αλλά και την άμεση λύτρωση των θυμάτων αυτών.

Για το άρθρο πατήστε εδώ:

Κατερίνα Φραγκάκη: Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και η ένοχη σιωπή των κοινωνών της

Αφιέρωμα στην εφημερίδα Εspresso της δημοσιογράφου Μαρίας Μειμάρη για τους κινδύνους της ιδιωτικής υιοθεσίας και τη νομική συνδρομή του γραφείου μας στα θύματα εξαπάτησης από κυκλώματα εμπορίας βρεφών

Άτεκνα ζευγάρια στα δίχτυα εμπόρων βρεφών. Ο ρόλος του δικηγόρου καταλυτικός για να μην μπλέξει ένα ζευγάρι με κυκλώματα εμπορίας. Το δικηγορικό μας γραφείο απέτρεψε πελάτες μας να γίνουν θύματα εκβιασμού και να μπλέξουν σε ατέρμονες δικαστικές μάχες. Η πολιτεία πρέπει να σταθεί αρωγός βοηθώντας τα άτεκνα ζευγάρια να μπορέσουν να υιοθετήσουν μέσω της κρατικής υιοθεσίας και όχι μέσω της ιδιωτικής η οποία μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες για τους ενδιαφερόμενους.

Ακολουθεί το αφιέρωμα στην εφημερίδα Εspresso της δημοσιογράφου Μαρίας Μειμάρη για την νομική συνδρομή του γραφείου μας στα θύματα εξαπάτησης απο τέτοια κυκλώματα:

Το δικηγορικό γραφείο Θ. Φραγκάκης και συνεργάτες έχοντας αναλάβει την υπόθεση του εκλειπόντος Κριστιάν Ντάντε κατέθεσε αγωγή κατά του Δημοσίου για τον άδικο χαμό του.

‘Αρθρο στην REAL NEWS  της δημοσιογράφου Άννας Κανδύλη

Το δικηγορικό  γραφείο Θ Φραγκάκης και συνεργάτες έχει αναλάβει την υπόθεση του εκλειπόντος Κριστιάν Ντάντε και κατέθεσε αγωγή κατά του Δημοσίου για τον άδικο χαμό του.

Δήλωση της δικηγόρου Κατερίνας Φραγκάκη για την υπόθεση Ντάντε:

Η άδικη φυλάκιση του εκλειπόντος Κριστιάν Ντάντε είχε ως αποτέλεσμα εκτός από την ψυχική του φθορά να υποστεί και σωματικές βλάβες, οι οποίες αποδείχτηκαν ανεπανόρθωτες για την υγεία του. Πρόκειται για μια ιστορία που δεν την χωράει ο ανθρώπινος νους καθώς ο Κριστιάν Ντάντε μαθαίνει ουσιαστικά λίγες μέρες πριν πεθάνει και όντας νοσηλευόμενος σε κρίσιμη κατάσταση οτι είναι αθώος. Δυστυχώς όμως για εκείνον και την οικογένεια του το μαρτύριο του δεν έληξε αλλά συνεχίστηκε και κατέληξε με το πιο τραγικό τρόπο. Υπέκυψε στην αρρώστια του καθώς οι θεράποντες ιατροί του αρνήθηκαν να τον χειρουργήσουν με την αιτιολογία οτι είναι λαθρομετανάστης και όλα αυτά εν έτη 2014. Τέσσερα χρόνια μετά οι δυο κόρες του εκλειπόντος ζητούν δικαίωση για τον άδικο χαμό του πατέρα τους και προσφεύγουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη για να αποκατασταθεί το όνομα και η τιμή του πατέρα τους.”